Toen ons gevraagd werd een stukje te schrijven voor de Website, gingen de gedachte 32 jaar terug, naar 13 juni 1978. Op die dinsdag in juni om 12.30 uur werd Wouter Jan geboren in Den Haag, 4300 gram en 53 cm lang. Een gezonde zoon en broertje erbij.

Wouter Jan was een rustig en vrolijk ventje en gelukkig geen huilebalk.

Hij liet zich veel welgevallen, eigenlijk had je geen kind aan hem.

Het was een innemend mannetje waar we allemaal gek op waren, hij kreeg niet alleen volop aandacht van ons, maar ook van zijn oudere zus Nienke.

                                                (Nienke en Wouter Jan)

Na 17 maanden vond hij het wel welletjes en verliet hij zijn horizontale houding in ’t wippertje’ en dacht nu moet ik maar eens gaan lopen.

Wel het lopen ging Wouter Jan goed af, hoe ouder die werd, hoe sneller het ging.

Vanaf die tijd is Wouter Jan voortdurende op ontdekkingstocht gegaan.

Als klein kind was hij dikwijls buiten te vinden, spelend met al zijn vriendjes.

In tegenstelling tot de hedendaagse verjaardagspartijtjes, was hij als klein jochie daar niet zo gek op. Soms was het zo, snel het cadeautje af geven, limonade en gebak nuttigen en dan snel met mamma weer naar huis, gelukkig is dat nu anders.

De lagere school was gezellig. De klas waarin hij zat was saamhorig. Na een matige cito-toets ging het via de Havo en de TH-Rijswijk naar de VU in Amsterdam. Manon was in die tijd een grote steun en toeverlaat. En de ouders na het behalen van de ‘bul’ apetrots.

Van kinds af aan heeft sport een grote rol gespeeld in het leven van Wouter Jan en nog steeds.

Vooral de balsporten hadden zijn aandacht, voetballen, hockeyen, tennissen en golfen waren favoriet, hij deed het met volle overgave en passie. Ook skiën daar was hij dol op.

Zwemmen had in die tijd niet zijn aandacht, het was nat en koud. Het was in die tijd dat zijn groei niet was te stoppen, dit ging gepaard met veel groeipijn. Warm wrijven en houden verlichte de pijn. Een heel brood, een liter melk ging er dagelijks doorheen, ook nieuwe kleding en schoeisel waren niet aan te slepen. Het duurde niet lang of hij was net zo groot als zijn vader. Uiteraard moest hij ook op gezette tijden zijn rust nemen en dat deed hij dan ook.

Op 7 jarige leeftijd ging Wouter Jan op hockey en tot op de dag van vandaag is dat zijn sport.

De vriendjes van toen zijn ook de vriendjes van nu en zij zijn allen nauw bij het aanstaande huwelijk betrokken en dat mag men best als uniek bestempelen.

Zoals gezegd het lopen ging hem goed af, hij kon niet langzaam lopen, het moest snel gaan.

Die snelheid kwam hem goed van pas, vooral op het hockeyveld.

Als een gazelle vloog hij over het veld met bal richting doel en dat maakte indruk

In die tijd kreeg hij ook gezonde interesse voor het vrouwelijk schoon. Na enkele dates (voor zover wij weten) viel zijn oog op Manon, die hij leerde kennen op en rond het hockeyveld.

Op enig moment vond Wouter Jan de tijd rijp om een stralende Manon bij zijn ouders te introduceren.

                                              (Wouter Jan en Manon gala)

Het was een introductie die in zeer goede aarde viel, het gaf bij ons meteen een goed gevoel, dat deze twee jong geliefden bij elkaar hoorden.

Wij zijn er dan ook van overtuigd dat Wouter Jan & Manon voor elkaar bestemd zijn.

                                                 Marga en Jan Kees